فتح قله‌های موفقیت با باور توانمندی ها/ نابینایی که قهرمان شطرنج جهان شد

ملیحه صفایی [قهرمان حال حاضر بانوان نابینا و کم بینا کشور]

مشهد – درست است که معلولیت محدودیت های بسیاری به دنبال دارد ولی معلولان موفقی وجود دارند که اثبات کرده اند محدودیتی نیست که حل نشود و این خود بهترین بهانه برای رفتن به سراغ چنین آدم هایی است.

به گزارش خبرنگار مهر، شاید خیلی از ما با نقص کوچکی در وجود خود؛ رسیدن به آنچه مد نظر داریم را ناممکن بدانیم و یا تصور آنکه فردی با وجود معلولیت بتواند قله های موفقیت را فتح کرده و به اهداف خود برسد سخت باشد، اما وقتی به باور خود رسیده باشی قهرمان جهان شدن برایت سهل و آسان می شود.

شنیدن قصه افرادی که با وجود معلولیت توانسته اند به مدارج بالایی برسند تلنگری باشد برای آنهایی که خود را باور ندارند و شاید این قصه ها مسیر زندگی برخی را روشن کند.

"ملیحه صفایی" متولد ۱۳۵۹ مشهد تا سن ۱۶ سالگی بینای مطلق بود، وی در اثر یک بیماری رفته رفته کم‌بینا شد تا اینکه در ۱۷ سالگی بینایی خود را به طور کامل از دست داد. شاید مانند خیلی ها باور اینکه دیگر نتواند ببیند برایش خیلی سخت بود اما تصمیم گرفت با باور آنچه هست و بر اساس توانایی های خود در زندگی برنامه ریزی کند تا به موفقیت برسد.

نابینایی که قهرمان شطرنج جهان شد

وی در حال حاضر دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان شناسی عمومی، قهرمان شطرنج نابینایان دنیا و مربی شطرنج است و با وجود معلولیت نابینایی ازدواج کرده و زندگی خوب و موفقی را می گذراند.

صفایی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: از نابینایی شناختی نداشته و هیچی در مور د این قشر  نمی دانستم و اصلا باور اینکه نتوانم ببینم برایم خیلی سخت بود، تا مدت ها سر درگم بودم اما کم کم با ورود به عرصه شطرنج استعدادهای خود را کشف کرده و باور کردم حتی بدون دیدن هم می توان موفق شد.

وی افزود: وقتی به این باور رسیدم برای رسیدن به موفقیت برنامه ریزی کرده و شبانه روز تلاش کردم.

صفایی با بیان اینکه پس از نابینایی با مرکز نابینایان شهید جلیلیان آشنا شدم، گفت: در این مرکز برای اولین بار در سال ۷۷  شطرنج را شروع کردم و در سال ۷۸ در مسابقات قهرمانی کشوری مقام اول را به دست آوردم.

این رونشدل موفق با بیان اینکه در سال ۷۹ به اردوی تیم ملی دعوت شدم، ادامه داد: از آن سال تا سال ۹۰ همیشه مقام اول یا دوم کشوری را داشتم، در سال ۹۰ در مسابقات جهانی قهرمانی شطرنج نابینایان جهان مقام اول زنان را کسب کردم.

قهرمان شطرنج جهان ابراز کرد: به علت کسب این مقام برتری دنیا و عملکرد خوبی که در این مسابقات داشتم به همراه چند بانوی نابینای دیگر از سراسر دنیا در سال ۹۱ به المپیاد جهانی شطرنج که ویژه آقایان بود دعوت شدم و توانستم مدارج موفقیت را با تلاش و پشتکار خود طی کنم.

وی باور استعدادهای درونی و نهفته خود، قبول اطرافیان به نقص پیش آمده برای وی، همراهی خانواده و تلاش خود را عاملی بر موفقیتش دانست.

استفاده از استعدادهای موجود برای رسیدن به موفقیت

صفایی با بیان اینکه نباید غصه آنچه نداری یا از دست دادی را داشته باشی، عنوان کرد: باید از همان استعدادهایی که در لحظه داری و همان توانایی های موجود بهره برد.

وی با بیان اینکه نگاه جامعه نسبت به قشر معلولان خیلی تغییر کرده، گفت: مردم تا حدودی پی به توانایی های معلولان برده اند همین برای معلولان  می تواند رسیدن به اهداف را میسر کند به شرط آنکه امکانات لازم مهیا باشد.

این قهرمان شطرنج جهان عنوان کرد: من در مسیر زندگی نابیناییم با مشکلات کمر شکن بسیاری مواجه شدم و حتی چندین بار با شکست مواجه شدم  اما سعی کردم با درایت و تفکر و کمک خواستن از دیگران و عدم نا امیدی آنها را حل کنم.

وی با بیان اینکه برای تغییر اول از خودت باید شروع کنی، گفت: اگر من حرکت را آغاز کنم دیگران با مشاهده تلاش من دستم را در مواقع لزوم گرفته و کنارم می مانند در غیر این صورت به یک جسم بی حرکت و بدون کارایی مبدل می شوم.

این معلول موفق از مسئولان برای حمایت معلولان موفق درخواست کمک کرد و افزود: من مدرک مربی گری شطرنج دارم و خیلی از شاگردانم هم بینا هستند اما برای افتتاح یک باشگاه شطرنج مشکل دارم چرا که تربیت بدنی از من مکان مناسب می خواهد و بهزیستی هم مجوز برای پرداخت وام و هیچ کس کمکی نمی کند و فردی هم برای مشارکت اقدام نمی کند با آنکه پیگری های بسیاری کرده ام.

وی تاکید کرد: متاسفانه مسئولان فقط مقام ها و مدال ها را می بینند وهزینه و تلاشی که برای رسیدن به آن متقبل شده ای را نمی بینند.

صفایی گفت: باور جامعه تغییر کرده و توانایی های معلولان دید ه شده است اما اگر حمایتی نشود قشری که با مشکلات و نقص ها مواجه است قادر به ادامه راه نیست هر چند تلاش کند ممکن است جایی کم بیاورد.

وی در پاسخ به این سوال که" آیا نابینایی شما در روابط اجتماعی تان تاثیری می گذارند؟" عنوان کرد: نمی گویم معلولیت برایم محدودیت نیاورده ولی توانسته ام برطرفش کنم و آنطوری نبوده که تاثیری روی روابطم داشته باشد.